Zet ik één stap op Gare du Nord, dan denk ik: ja, dit is waar ik moet zijn. Nu vind ik het ook altijd heerlijk om Amsterdam Centraal tuffend binnen te rijden, maar Parijs hééft iets.
Ik spreek de taal, ik ken er de weg en ze hebben er ‘gewoon’ een gekookt ei op de kaart. Een bord met sperziebonen, een halve avocado, een plakje paté met toast, tomatensalade met dikke Franse dressing. What you see is what you get. Of laten we het anders zeggen: what you want is what you get. En dan vergeet ik de beste dunne frietjes nog en ook dat je er het hele jaar buiten op een terras kan zitten, desnoods onder warmtelampen. En ik zal me nooit ergeren aan kakelende dames naast mij, want la langue française verveelt niet. Ik hou van Parijs. Het kelnerschap is er echt een vák en je hoeft geen tijdschrift te kopen om te weten wat de laatste mode is, want het loopt allemaal voorbij.
Voor deze maand krijg ik wat hulp met tips van Isabelle. Zij woont al een jaar in Parijs. Ze is verhuisd omdat ze graag iets met schrijven, eten en koken wil doen en ook zo vreselijk veel van die stad houdt. Ik denk dat ze voor alle vier die redenen op de juiste plek zit. Zij gaat ons niet voor de hand liggende hotspots tippen en vertellen welke romantische dingen je nog meer kunt doen behalve kussen onder de Eiffeltoren.
Maar hee ho, ik geef niet alles uit handen. Ik heb uiteraard zelf ook heel veel tips: waar je de lekkerste boodschappen doet, coole sportklasjes volgt, en wat de leukste shopstraten zijn. Ik stap uiteráárd zelf ook in de trein deze maand, want ik heb tegenwoordig Thalys TheCard, waarmee ik miles spaar voor mijn volgende reis. Dat werd tijd zeg. Dat daar niet alláng een spaarkaart voor bestond. Met dit pasje kan ik er nóg vaker naartoe. Dan lijkt het net of ik er toch een beetje woon.
Lees hier alvast een paar van mijn favoriete restaurants in Parijs
