Ik heb iets met die nekkussens. Elke keer als ik van die halve maantjes zie hangen twijfel ik: ze zijn best handig en lekker. Ik klem ‘m om mijn nek, leg mijn hoofd op links of rechts, kijk in de spiegel, dat ziet er debiel uit, waar moet je zo’n ding laten… Daarna hang ik ‘m toch maar weer terug.
In het vliegtuig rol ik mijn jas op en op het strand leg ik mijn hoofd op een ingedeukte plastic literfles of ik prop een strandtas vol met spullen want je moet wel ergens op kunnen steunen natuurlijk. Uiteindelijk is dat toch niet echt waterpas en steekt er links een zonnebrandfles in mijn nek. Maar ja, ik wil wat, want mijn hoofd op een ondersteuninkje is verdomd lekker in de zon.
De oplossing heb ik gevonden: een opblaasbaar kussentje. Zonder lucht kun je dat ding zo klein opvouwen dat ‘ie in je achterzak past en hij ziet er nog best leuk uit ook, deze bijvoorbeeld. Strand, zwembad, park, vliegtuig: je hebt vanaf nu overal een gespreid bedje.
De vorige Je van Jet lezen?
