Het is inmiddels een hartstikke vies boekje, het Bleu Band kinderkookboek. Wél het eerste schriftje (zo omschrijf ik het eigenlijk beter) dat ervoor zorgde dat ik koken leuk begon te vinden. Jamie Oliver was er nog niet, nou ja, hij wás er wel, geboren enzo, maar hij had nog geen boek.
Ik maakte bijna wekelijks kattentongen: dunne langwerpige koekjes, gemaakt met een spuitzak (dat was het leukste gedeelte). Of ik maakte tomatenmandjes, gevulde eitjes of zandkoekjes. Allemaal uit het Blue Band kinderkookboek. Simpele recepten met makkelijke teksten en zorgvuldig getekende plaatjes van handelingen. Bij elk gerecht staat er een uitleg over waarom vis gezond is en hoe je het beste iets kunt snijden. Door het hele boek heen loopt een getekend katje dat soms een tip geeft of uitlegt wat ‘dakpansgewijs’ betekent. Ik zou zeggen: koop dit boek voor elk vijfjarig kind (of ouder uiteraard). Je kunt niet vroeg genoeg beginnen en elke ouder kan na een paar jaar kookdienst introduceren.
Meer je van Jet lezen?
